ประวัติพระวิศวกรรม
ประวัติพระวิศวกรรม พระวิศวกรรม (สันสกฤต: विष्वकर्मा) หรือ พระวิษณุกรรม (บาลี: วิศสุคมมา) หรือ พระเพชราฬุกรม เป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ของพระอินทร์ ตามตำนาน พระองค์ทรงเป็นผู้สร้างเครื่องมือ สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นและเป็นแบบอย่างของมนุษย์ พระวิศวฯ ได้รับการบูชาต่างๆ จากพระอินทร์ เพื่อสร้างอุปกรณ์ วัตถุ อาคาร ช่างกุญแจ หลายประเภท สอนมนุษย์ ตั้งแต่นั้นมามนุษย์ได้รู้จักสร้างและใช้สิ่งต่าง ๆ จนกระทั่งมีการพัฒนารูปแบบมาจนถึงทุกวันนี้ ช่างฝีมือไทยในด้านต่าง ๆ สักการะพระวิศวกรรมเป็นครู หรือเทพเจ้าแห่งวิศวกรรมของประเทศไทย เรามักจะเห็นพระพุทธรูปจำลองในทุกสถานศึกษา โดยทั่วไปจะสร้างขึ้นในสองตำแหน่ง คือ ท่านั่งโดยที่พระบาทของกษัตริย์ห้อยลงมา มือข้างหนึ่งถือพลั่ว (พลั่วขุดไม้) และอีกมือหนึ่งรักษาท่าทางตั้งตรงและตั้งตรง โดยถือไม้เมตรหรือไม้เท้าในมือขวา มือซ้ายของเขาถือลูกดิ่งและไม้กระดาน ที่มาของกรรมทั้งสองนี้ พระวิษณุพอจะอธิบายเรื่องนี้ได้ ถ้าสถาบันใดเสนอให้สอนช่างก่อสร้างมืออาชีพ มักจะยืนถือลูกดิ่งและเมตรหรือไม้ที่เป็นเครื่องไม้เครื่องมือช่างมาแต่โบราณ ซึ่งช่างฝีมือรู้จักเป็น เครื่องมือสำหรับวัดระยะทาง วัดความถูกต้อง แต่สิ่งที่เหนือกว่านั้นยังซ่อนอยู่ในปรัชญาชีวิต มีความถูกต้องแม่นยำและเป็นกลางในทางปฏิบัติ ซึ่งเป็นที่มาของช่างที่ดีคือคุณธรรม หากสถาบันใดเปิดสอนหลักสูตรวิชาชีพอื่นที่ไม่ใช่คนงานก่อสร้างมักใช้ท่านั่ง พวกเขาเข้าใจว่าผู้สร้างจะต้องระบุสถาบันช่างก่อสร้างไว้อย่างชัดเจน ซึ่งเป็นงานหัตถกรรมเก่าที่มีอยู่แล้วในสมัยก่อน วิศวกรรมถือเป็นเทพ “ผู้ใหญ่” […]
